Zaterdag 3 mei.

Met een onbestemd gevoel stap ik uit bed, wat kan ik verwachten in Apulië, hoe is het landschap, de cultuur, het eten, grijpgrage vingertjes (diefjes)? Door zijn ligging tussen het Oosten en het Westen moet het er vast interessant zijn. Een landstreek waar Frederik II heeft geheerst, waar handel en landbouw de streek tot bloei hebben gebracht, waar Normandiërs hun forten bouwden, waar Kruisvaarders over staken naar het heilige land, dit moet een dialoog tussen verschillende culturen opgeleverd hebben. Heeft dat geleid tot een eigen Apulische cultuur? Ik ga het zien!

Na een rustige vlucht landen we in Rome Fiumicino. Terwijl we op de koffers wachten maken we een kennismakingsrondje. Dit keer geen vermiste koffer, dus ook Carla kan opgelucht adem halen.

Om 14.50 u. maken we kennis met onze chauffeur Enzo. Hij rijdt ons richting Cassino waar we Monte Cassino, het moederklooster van de Benedictijnen gaan bezoeken. We rijden naar het zuiden over de Via Appia en buigen dan af naar het oosten tussen de, door Keizers en Pausen en later door Mussolini, drooggelegde Pontijnse moerassen. Cornelis vertelt ons de geschiedenis van de H. Benedictus; Hij werd geboren in 480 in Toscane, studeerde vier jaar in Rome. Daar trok hij zich het lot van de armen aan en zocht een plek om tot rust te komen, die vond hij in een klein kloostertje even buiten Rome. Hij wordt er geplaagd door een jaloerse priester die hem probeert te verleiden met mooie meisjes en die hem probeert te vergiftigen. Dan gaat hij naar Subiaco waar hij een klein klooster sticht. Daarna gaat hij naar Monte Cassino. Hier schrijft hij zijn Regel. Deze Regel schreef intellectueel (bidden) en handenarbeid (werken) voor, maar ook kuisheid, armoede en gehoorzaamheid, zorg voor armen en zieken en bovenal God liefhebben.

Het klooster heeft een turbulente geschiedenis: gesticht in 529 werd het 48 jaar later door de Longobarden verwoest. De kloosterlingen keerden 150 jaar later terug. In 884 werd het weer vernield, nu door de Saracenen. Tussen 1050 en 1150 beleefde het klooster de grootste bloei en had het een beroemd scriptorium. Door een aardbeving stortten de gebouwen in 1349 in. De wederopbouw duurde vele eeuwen. De bouw van de basiliek werd voltooid in 1725 en door paus Benedictus XIII ingewijd. In de Tweede Wereldoorlog werd het complex totaal vernield door aanvallen van de geallieerden in maart 1944, die werden uitgevoerd door de Polen. De Duitsers trokken zich terug en de weg naar Rome lag open. Er bevindt zich dan ook een groot Pools kerkhof.

Een bizar detail is dat de kunstschatten door bemiddeling van twee Duitse officieren, vóór de luchtaanvallen zijn overgebracht naar de Engelenburcht in Rome.
Monte Cassino werd na de oorlog herbouwd in de oude stijl en kwam gereed in 1959. Het beroemde boekenbezit is weer terug op deze historische plaats.

Dit is het eerste deel van het reisverslag. Lees het gehele reisverslag Apulie 2014 verder in pdf of ga terug naar het overzicht.